Weakness
ضعف
علائم
بيمار با حالت شبيه مسني به تنهايي يا توسط خانواده‌اش به اورژانس مي‌آيد، و از «ضعف» يا ناتواني در انجام كارهاي روزمره يا مراقبت از خودش شاكي است.
آنچه بايد انجام داد:
· درحدامكان سابقه كاملي بگيريد. با بيمار و اعضاي خانواده يا دوستان همراه صحبت كرده و در مورد جزئيات سؤال كنيد. آيا بيمار فعاليتهايي را كه قبلاً انجام مي‌داده ديگر انجام نمي‌دهد؟ (مطرحكننده افسردگي). آيا ضعف در اطراف اندام لوكاليزه شده است؟ (مطرحكننده پلي‌ميالژي روماتيكا يا ميوپاتي). آيا ضعف بيشتر در عضلات ديستال است؟ (نوروپاتي). آيا ضعف با انجام فعاليت مكرر از بين مي‌رود؟ (مياستني‌گراويس). آيا ضعف يكطرفه همراه با مشكل در صحبت كردن يا گيجي دارد؟ (CVA).
· مديكال هيستوري و معاينه‌فيزيكي كاملي انجام دهيد، شامل مرور سيستم‌ها (سردرد، كاهش وزن، عدم تحمل سرما، اشتهاء، عادات گوارشي)، قدرت تمام عضلات (گريد5-1)، رفلكسهاي تاندون عمقي، و وضعيت عصبي. درصورت وجود تغيير غيرقابل توضيح در هوشياري يا علائم عصبي غيرطبيعي، CT از سر بگيريد.
· تعدادي از آزمايشات را انجام دهيد كه درعرض 2 ساعت آماده مي‌شوند شامل پالس‌اكسيمتري، chest x ray، الكتروكارديوگرام، آزمايش ادرار، BUN، و الكتروليتها كه موارد زير را نشان مي‌دهد هيپوكسي، آنمي، عفونت، ديابت، اورمي، پلي‌ميالژي روماتيكا، هيپوناترمي و هيپوكالمي، كه از علل شايع ضعف هستند. (درصورت امكان، گرفتن فسفات و كلسيم سرم هم مفيد است.)
· اگر هيچ علتي براي ضعف پيدا نشد، يكبار ديگر از بيمار، خانواده، و دوستان درمورد هرگونه نكته پنهان پرسش كنيد، و اگر نكته خاصي يافت نشد، به آنها اطمينان دهيد كه هيچ بيماري جدي وجود ندارد. او را مرخص كرده، فالوآپ كنيد.
آنچه نبايد انجام داد:
· از درخواست آزمايشاتي كه به آنها نگاه نخواهيد كرد، پرهيز كنيد. بهترين استراتژي اينست كه تستهايي را درخواست كنيد كه تا بيمار در اورژانس است آماده مي‌شوند، و ساير آنها را كه دير آماده مي‌شوند را در زمان فالوآپ انجام دهيد. درخواست آزمايشاتي كه هرگز ديده نمي‌شوند يا بكار نمي‌روند بدتر از اينست كه هيچ آزمايشي درخواست نكنيم.
· در اورژانس اصراري بر گذاشتن تشخيص در مورد هر بيمار نداشته باشيد. وظيفه شما در ED رد موارد تهديدكننده حيات است، و انجام كارهاي تشخيصي بيشتر بايد در مكاني ديگر انجام شود.
توضيحات
علائم
بيمار با حالت شبيه مسني به تنهايي يا توسط خانواده‌اش به اورژانس مي‌آيد، و از «ضعف» يا ناتواني در انجام كارهاي روزمره يا مراقبت از خودش شاكي است.
آنچه بايد انجام داد:
· درحدامكان سابقه كاملي بگيريد. با بيمار و اعضاي خانواده يا دوستان همراه صحبت كرده و در مورد جزئيات سؤال كنيد. آيا بيمار فعاليتهايي را كه قبلاً انجام مي‌داده ديگر انجام نمي‌دهد؟ (مطرحكننده افسردگي). آيا ضعف در اطراف اندام لوكاليزه شده است؟ (مطرحكننده پلي‌ميالژي روماتيكا يا ميوپاتي). آيا ضعف بيشتر در عضلات ديستال است؟ (نوروپاتي). آيا ضعف با انجام فعاليت مكرر از بين مي‌رود؟ (مياستني‌گراويس). آيا ضعف يكطرفه همراه با مشكل در صحبت كردن يا گيجي دارد؟ (CVA).
· مديكال هيستوري و معاينه‌فيزيكي كاملي انجام دهيد، شامل مرور سيستم‌ها (سردرد، كاهش وزن، عدم تحمل سرما، اشتهاء، عادات گوارشي)، قدرت تمام عضلات (گريد5-1)، رفلكسهاي تاندون عمقي، و وضعيت عصبي. درصورت وجود تغيير غيرقابل توضيح در هوشياري يا علائم عصبي غيرطبيعي، CT از سر بگيريد.
· تعدادي از آزمايشات را انجام دهيد كه درعرض 2 ساعت آماده مي‌شوند شامل پالس‌اكسيمتري، chest x ray، الكتروكارديوگرام، آزمايش ادرار، BUN، و الكتروليتها كه موارد زير را نشان مي‌دهد هيپوكسي، آنمي، عفونت، ديابت، اورمي، پلي‌ميالژي روماتيكا، هيپوناترمي و هيپوكالمي، كه از علل شايع ضعف هستند. (درصورت امكان، گرفتن فسفات و كلسيم سرم هم مفيد است.)
· اگر هيچ علتي براي ضعف پيدا نشد، يكبار ديگر از بيمار، خانواده، و دوستان درمورد هرگونه نكته پنهان پرسش كنيد، و اگر نكته خاصي يافت نشد، به آنها اطمينان دهيد كه هيچ بيماري جدي وجود ندارد. او را مرخص كرده، فالوآپ كنيد.
آنچه نبايد انجام داد:
· از درخواست آزمايشاتي كه به آنها نگاه نخواهيد كرد، پرهيز كنيد. بهترين استراتژي اينست كه تستهايي را درخواست كنيد كه تا بيمار در اورژانس است آماده مي‌شوند، و ساير آنها را كه دير آماده مي‌شوند را در زمان فالوآپ انجام دهيد. درخواست آزمايشاتي كه هرگز ديده نمي‌شوند يا بكار نمي‌روند بدتر از اينست كه هيچ آزمايشي درخواست نكنيم.
· در اورژانس اصراري بر گذاشتن تشخيص در مورد هر بيمار نداشته باشيد. وظيفه شما در ED رد موارد تهديدكننده حيات است، و انجام كارهاي تشخيصي بيشتر بايد در مكاني ديگر انجام شود.
توضيحات
رويكرد به بيمار با ضعف نياز به ذهني باز و آمادگي براي انجام بررسي‌هاي بيشتر است. وجود ضعف لوكاليزه معمولاً نشان‌دهندة يك علت نوروماسكولر خاص است، درحاليكه ضعف عمومي در تعداد زيادي از بيماريها ديده مي‌شود. ضعف در بيماران جوان اغلب نشانة افسردگي سايكواوژيك است اما در بيماران مسن‌تر، علاوه‌بر افسردگي، مي‌تواند علامت اوليه هماتوم ساب‌دورال، پنوموني، UTI، ديابت، دهيدريشن، سوءتغذيه، نارسايي قلبي، يا سرطان باشد. رد سندرم ژيلين-بار (Guillain-Barre syn.) بعنوان يك علت خطرناك و تهديدكنندة زندگي بسيار مهم است. الگوي آن هميشه بصورت فلج‌بالارونده يا ضعف نيست اما معمولاً ساپرس رفلكسهاي تاندون عمقي وجود دارد. بوتوليسم از ديگر مواردي است كه بايد با هيستوري يا مشاهده رد شود. بيماراني‌كه از ضعف عصبي‌عضلاني رنج مي‌برند ممكنست درمعرض خطر قطع تنفس قرار گيرند، انجام آزمايشات عملكرد تنفسي مانند پالس‌اكسيمتري، كاپنوگرافي، گازهاي خون، ظرفيت حياتي يا حداكثر حجم در بيماران انتخاب شده براي درنظرگرفتن آنها مفيد است.
ارسال توسط dr.ali sadat miri در
۱:۰۸ بعدازظهر
