Otitis Media
دكترسيدعلي ساداتميرئي
اوتيت مديا
علائم
بالغين و كودكان بزرگتر از گوشدرد شاكي هستند. ممكنست علائم عفونت تنفسي فوقاني همراه را داشته يا نداشته باشد. در كودكان كوچكتر و نوزادان، والدين ميگويند كه فرزندشان بيقرار و بيخواب شده است، با يا بدون تب، و احتمالاً گوشش را فشار ميدهد. پرده تمپان ملتهب است و ممكنست بالژينگ پيدا كرده باشد (با نبود لندمارك). ممكنست كدر يا اپك همراه با كاهش تحرك در پنوماتيك اتوسكوپي باشد. و ممكنست همراه با اتوره باشد يا نباشد.
آنچه بايد انجام داد:
· بررسي ساير بيماريهاي زمينهاي.
· بپرسيد آيا بيمار عفونت اخير يا عفونت گوش مقاوم به درمان داشته است، و آيا بيمار اخيراً درمان آنتيبيوتيكي گرفته است.
· درصورتيكه بيمار سابقه عفونت اخير اوتيتمديا يا گرفتن آنتيبيوتيك نداشته است، بمدت 10روز آموكسيسيلين با دوز مناسب تجويز كنيد. دربيماران حساس به پنيسيلين از كوتريموكسازول تجويز كنيد.
· بيشتر آنتيبيوتيكهاي گران مانند كوآموكسيكلاو، اريترومايسين+سولفاسوكسازول، و سفالوسپورينها را درمورد شكستدرماني و جاييكه بيماري همراهي وجود دارد كه نياز به آنتيبيوتيك مقاوم به بتالاكتاماز تجويز كنيد.
· درد و تب را با استامينوفن يا ايبوپروفن كنترل كنيد.
· توصيه ميشود درموارد زير در طول 10روز فالوآپ و معاينه انجام گيرد: تمام بيماران زير2سال، والديني كه احساس ميكنند عفونت بهبود نمييابد يا علائم كودك پايدار است، و درموارديكه سابقه فاميلي اوتيت عودكننده وجود دارد يا درمورد پرستاري والدين از كودك ترديد وجود دارد.
آنچه نبايد انجام داد:
· بيماريهاي زمينهاي خطرناك مانند مننژيت را ناديده نگيريد.
· آنتيهيستامين يا دكنژستانت تجويز نكنيد. اين داروها انتشار و روند بهبودي اوتيتمديا را تسريع نميكنند. در بچهها، آنتيهيستامينها باعث خوابالودگي و دكنژستانها باعث زودرنجي ميشود.
توضيحات
اغلب موارد اوتيت بعلت عفونت ويروسي است، واكثر بيماران صرفنظر از نوع آنتيبيوتيك انتخاب شده بهبود مييابد. باوجوديكه مقاومت در پنوموني اكتسابي از جامعه، هموفيلوسآنفولانزا و موراكسلا كاتاراليس افزايش يافته است و آنتيبيوتيكهاي جايگزين زيادي در دسترس است اما هنوز آموكسيسيلين داروي انتخابي است، چون در مايع گوش مياني جمع ميشود.
اوتيت مديا
علائم
بالغين و كودكان بزرگتر از گوشدرد شاكي هستند. ممكنست علائم عفونت تنفسي فوقاني همراه را داشته يا نداشته باشد. در كودكان كوچكتر و نوزادان، والدين ميگويند كه فرزندشان بيقرار و بيخواب شده است، با يا بدون تب، و احتمالاً گوشش را فشار ميدهد. پرده تمپان ملتهب است و ممكنست بالژينگ پيدا كرده باشد (با نبود لندمارك). ممكنست كدر يا اپك همراه با كاهش تحرك در پنوماتيك اتوسكوپي باشد. و ممكنست همراه با اتوره باشد يا نباشد.
آنچه بايد انجام داد:
· بررسي ساير بيماريهاي زمينهاي.
· بپرسيد آيا بيمار عفونت اخير يا عفونت گوش مقاوم به درمان داشته است، و آيا بيمار اخيراً درمان آنتيبيوتيكي گرفته است.
· درصورتيكه بيمار سابقه عفونت اخير اوتيتمديا يا گرفتن آنتيبيوتيك نداشته است، بمدت 10روز آموكسيسيلين با دوز مناسب تجويز كنيد. دربيماران حساس به پنيسيلين از كوتريموكسازول تجويز كنيد.
· بيشتر آنتيبيوتيكهاي گران مانند كوآموكسيكلاو، اريترومايسين+سولفاسوكسازول، و سفالوسپورينها را درمورد شكستدرماني و جاييكه بيماري همراهي وجود دارد كه نياز به آنتيبيوتيك مقاوم به بتالاكتاماز تجويز كنيد.
· درد و تب را با استامينوفن يا ايبوپروفن كنترل كنيد.
· توصيه ميشود درموارد زير در طول 10روز فالوآپ و معاينه انجام گيرد: تمام بيماران زير2سال، والديني كه احساس ميكنند عفونت بهبود نمييابد يا علائم كودك پايدار است، و درموارديكه سابقه فاميلي اوتيت عودكننده وجود دارد يا درمورد پرستاري والدين از كودك ترديد وجود دارد.
آنچه نبايد انجام داد:
· بيماريهاي زمينهاي خطرناك مانند مننژيت را ناديده نگيريد.
· آنتيهيستامين يا دكنژستانت تجويز نكنيد. اين داروها انتشار و روند بهبودي اوتيتمديا را تسريع نميكنند. در بچهها، آنتيهيستامينها باعث خوابالودگي و دكنژستانها باعث زودرنجي ميشود.
توضيحات
اغلب موارد اوتيت بعلت عفونت ويروسي است، واكثر بيماران صرفنظر از نوع آنتيبيوتيك انتخاب شده بهبود مييابد. باوجوديكه مقاومت در پنوموني اكتسابي از جامعه، هموفيلوسآنفولانزا و موراكسلا كاتاراليس افزايش يافته است و آنتيبيوتيكهاي جايگزين زيادي در دسترس است اما هنوز آموكسيسيلين داروي انتخابي است، چون در مايع گوش مياني جمع ميشود.